«Σουκράν, κυρία», δηλαδή «Ευχαριστώ»

 

Ο Α. είναι στην εφηβεία. Ήρθε στην Ελλάδα από την Συρία. Έμεινε στο παιδοψυχιατρικό τμήμα γιατί εκεί βρήκε ένα «σπίτι» για 6 μήνες μέχρι να ενωθεί ξανά με την οικογένειά του. Ο Α. στην αρχή ήταν ένα αδύνατο αγοράκι που δεν μιλούσε ελληνικά, μόνο αραβικά. Για να επικοινωνήσει μαζί μας χρειαζόταν δίπλα του έναν διερμηνέα. Τον είδα έτσι τον Ιούνιο. Πολλές φορές αρνιόταν να μοιραστεί μια λέξη ή ένα συναίσθημα.

Τον Οκτώβρη πια μιλούσε πολύ καλά ελληνικά και οργάνωνε τα πάντα. Είχε πλέον φίλους και ένα μεγάλο χαμόγελο. Θα πάει να βρει τους γονείς του στην κεντρική Ευρώπη και μας ρωτά αν εκεί έχει θάλασσα. «Λίμνες», του λέμε, «έχει λίμνες». «Θάλασσα;», ξαναρωτά.

Χτες τον αποχαιρετίσαμε, όλοι του έγραψαν λίγα λόγια σε ένα μεγάλο χαρτί με χρωματιστούς μαρκαδόρους! Μα εκείνος δεν μπορεί να μας γράψει ελληνικά και τα αραβικά τα έχει ξεχάσει. Οπότε ζητά έναν από εμάς δίπλα του να του υπαγορέψει.

Φεύγει και ο συγκάτοικός του. Όλη του η έγνοια να γράψουμε κάτι και στο άλλο παιδί!

Μας έφερε ένα τραγούδι που του αρέσει. Το αγαπημένο του. Προσπαθούμε να το βρούμε στην κιθάρα και ένα άλλο κορίτσι από την ομάδα ξέρει να το παίζει, μαζεύονται και άλλοι γύρω της και το τραγουδάμε, με γέλια και διακοπές… αλλά είναι για εκείνον και χαμογελάει.

Έτσι τον χαιρετίσαμε τον Α. και εκείνος έρχεται κοντά μου με ύφος συνωμοτικό και μου λέει: «Σουκράν, κυρία», δηλαδή «Ευχαριστώ».

 

Κλαίρη Προκοπίου

Υπεύθυνη Προγραμμάτων σε Ιδρύματα Παιδικής Προστασίας & Ειδικής Αγωγής

 

Οι Άγγελοι της Χαράς σε εβδομαδιαία βάση υλοποιούν καλλιτεχνικά-ψυχοπαιδαγωγικά προγράμματα, τόσο στα Παιδοψυχιατρικά Τμήματα των Νοσοκομείων Παίδων Αγία Σοφία και Αγλαΐα Κυριακού, όσο και στα παιδιά που φιλοξενούνται στα Νοσοκομεία με εισαγγελική εντολή.